De Bethelsteen

 De Bethel Stone: ongeveer de grootte van een baksteen. Met twee ringen om hem op te tillen. Dit is niet de enige Bethel Stone, er zijn grotere exemplaren en er zijn verschillende benamingen. En er zijn ooggetuige verslagen, dat er van de orginele steen, alleen een paar fragmenten over zouden zijn. In de Bijbel staat het verhaal van Jakob, die de steen als hoofdkussen gebruikte. Hij kreeg tijdens zijn slaap een visioen van een ladder die naar de hemel reikte. Hij noemde de plaats waar hij zich te rusten had begeven "Huis van God", Bethel. Jakob, zoon van Isaäc en Rebecca, was op de vlucht voor zijn tweelingbroer Esau. Hij zou op slinkse wijze het eerstgeboren-recht van Esau verworven hebben. Jakob werd later Israël genoemd. Wat, strijder van God, betekent. Het bijbelverhaal staat bol van de complotten en intriges. Rond de Bethelsteen zelf, als kronings-steen in Engeland gebruikt, zijn ook de nodige mysteries.

Stone of Destiny may refer to:

• Stone of Scone, the coronation stone of Scottish monarchs
  
  
  • Stone of Destiny (film), a 2008 film directed by Charles Martin Smith
  
  


• Stone of Destiny, an Irish reel written in 2002 by Maurice Lennon of the folk group Stockton's Wing


• Lia Fáil, a monolithic stone in Ireland


• Pedra Fadada (stone of destiny) in Portuguese and Galician legends was the stone that Goídel Glas chose as his seat to do justice in his town while he was still in Hispania

Destiny: Bestemming, noodlot, lot.

American Destiny: De heilige taak van de Verenigde Staten om de democratie over de wereld te verspreiden en te stimuleren.

Stone of Destiny:
“En deze steen,
die ik tot een opgerichte steen gesteld heb,
zal een huis Gods wezen,
en van alles wat Gij mij schenken zult,
zal ik u stipt de tienden geven.”
Genesis: 28-22

Jakob vertrok uit Berseba en ging naar Haran. Toen de zon onderging zocht hij een slaapplaats. Toen hij die gevonden had, nam hij een steen om zijn hoofd op te leggen en viel in slaap. In een droom zag hij een ladder tussen de aarde en de hemel, waarlangs de engelen Gods afdaalden. Bovenaan staat de Here en spreekt tot Jakob. Hij bevestigt het verbond met Abraham en Izaäk en belooft hem het land waarop hij ligt en dat zijn nazaten naar alle windstreken zullen uitbreiden.”... want ik zal U niet verlaten, totdat ik gedaan heb, wat Ik u heb toegezegd.” (Gen.28:15). 's Morgens richt Jakob de steen op, waardoor een geheiligde plek ontstond. De steen was belangrijk omdat het rechtstreeks met God in contact is geweest. Deze steen wordt wel de “Bethelsteen” genoemd, naar de plaats waar Jakob sliep. Het geloof ontstond, dat degene die de steen in zijn bezit had, door God zou worden gezegend en gewettigd was om te heersen. Daarom wordt de steen ook wel de “Stone of Destiny” genoemd. De profeet Jeremiah zou de steen naar Schotland hebben gebracht. De steen kreeg een plek, onder een daarvoor speciaal gebouwde troon. Hierop werden daarna de Schotse koningen gekroond. Een oud rijm luidt:

“Except old seers do feign,

and wizard wits be blind.

The Scots in place must reign,

where they, this Stone shall find.”

In 1296 versloeg koning Edward I de Schotten. Eén van de eerste opdrachten die hij gaf, was het transporteren van de steen naar Westminster Abbey. Opnieuw werd een speciale troon gebouwd en vanaf dat moment werden alle Engelse koningen en koninginnen op deze steen gekroond. De laatste keer dat dit gebeurde was in 1953, toen Elisabeth de Tweede werd gekroond. Tot veler verassing besloot de Koninklijke Familie in 1979 de steen terug te geven aan Schotland. Deze kreeg een plaats in Edinburgh Castle. Voor een nieuwe kroning zou de steen nog wel mogen worden gebruikt. De steen had nu de naam “Foundation stone”gekregen. Het fundament en de legitimering van het Engelse Imperium. Wolfram von Eschenbach gebruikte het thema in zijn Parzival. Hier noemt hij de steen “de Graal”, een ander voorwerp uit de christelijke mystiek. Wagner gebruikte het verhaal in een opera, die uiteindelijk de lievelingsopera van Adolf Hitler zou worden. Volgens veel Schotten is de steen in Edingburgh een kopie. De Engelsen zouden het origineel nooit afstaan. Het mysterie reikt echter verder. Volgens sommige Schotten was de steen die Edward I had buitgemaakt al nep. De originele steen is eeuwenlang in Schotland verborgen, om vervolgens naar de Nieuwe Wereld te verhuizen. De steen met al haar toegeschreven macht en betekenis zou zich in de Verenigde Staten bevinden. De steen zou de “Foundation stone” van de nieuwe Amerikaanse republiek worden, de legitimering van het streven naar een wereldheerschappij.

En dan is er nog de Nederlandse Jakobs Ladder. Dit was een lopende band die in de veenkoloniën werd gebruikt, om de vers afgestoken turfjes uit de veenputten te transporteren.