HITLER'S KRIJGSHEREN:

ERNST UDET, de vliegenier.

In 1941 paradeerde de top van het Nazi-rijk, Goring, als hoofd van de Luftwaffe, voorop, achter de baar van Ernst Udet, oorlogsheld, stuntvlieger en uitvinder van de beruchte STUKA-duikbommen-werper. Hij was de organisator van de oorlogsin-spanningen voor de Luftwaffe. De lijkrede van Goring was er een vol leugens en krokodillen-tranen. De begrafenis was louter bedoeld om een oorlogsheld te creren, te gebruiken als propagandamiddel in de cultus van de dood, waaraan Hitler-Duitsland zich had overgegeven.

Dat hij zou zijn neergestort tijdens een van zijn vele testvluchten was een leugen. Ernst Udet, de gelouterde vlieger uit de 1e Wereldoorlog, had zich door het hoofd geschoten.

Ernst Udet was als kind al gefascineerd door het vliegen. Toen in augustus 1918 de oorlog uitbrak meldde hij zich aan, maar werd voor actieve dienst afgekeurd, omdat hij kleiner was dan 1.60 meter. Hij liet zich niet afschrikken. Zijn vader had hem een motorfiets gegeven en hij meldde zich als vrijwilliger aan, om koeriersdiensten achter het front uit te voeren. Zijn brieven staan bol van de oorlogsretoriek en een verlangen om dienst te doen aan het front. Zijn fascinatie voor het vliegen en zijn technische kennis werden opgemerkt. Udet maakt een geweldig sprong voorwaarts, hij werd vlieger in het beroemde squadron van de baron von Richthofen, de Rode baron. Goring maakte hier ook deel van uit. Een kennismaking met fatale gevolgen. Ernst Udet is een piloot van uitzonderlijke klasse. Hij beheerste zijn vliegtuig volle-dig en was in het luchtruim onverslaanbaar. In deze periode begint hij ook stevig te drinken. Een gewoonte, die hij deelde met de andere piloten. Udet had zelfs een mobiele bar met drank in zijn vliegtuig.

In 1918 vestigt Udet zich in München. Hij is een flamboyant persoon. Een leven van drank en vrouwen neemt een aanvang. In hetzelfde complex woont een andere oorlogsveteraan. Adolf Hitler, die net voorzitter was geworden van een rechtse splinterpartij.

Udet leven, was vliegen. “ Vliegen is waard om voor te sterven”, was zijn motto. Hij begon een eigen vliegtuigfabriek. In het diepste geheim, want het verdrag van Versailles verbood Duitsland de ontwikkeling en productie van vliegtuigen. Later kreeg Udet veel geld van het leger. Hij was nu in zijn element. Op massaal bezochte luchtshows in Duitsland en Amerika haalde hij halsbrekende toeren uit. De tactiek van het luchtgevecht werd circusacrobatiek. Udet plukte met zijn vleugel een zakdoek van de grond! Tegelijkertijd leefde hij een uitbundig leven en maakte onderdeel uit van de Duitse jet-set. Behalve stunts speelde hij een hoofdrol in films opgenomen in Afrika en de gletsjers van Groenland, samen met Lenie Riefenstahl. Geen uitdaging was hem te groot, zelfs niet het vliegen onder de bruggen over de Isar. De “roaring twenties” in Berlijn waren wel aan hem besteed. In een Berlijns restaurant stond steeds een tafel voor hem klaar. Hij bezocht party na party.

Ondanks deze achtergrond wordt Ernst Udet op 1 mei 1933 lid van de NSDAP. Hoe kon een bon-vivant als Udet lid worden van de Nazi-partij. Het antwoord ligt in de Verenigde Staten. Tijdens een bezoek aldaar, maakte Udet kennis met de “Hawk”. Een vliegtuig met een zeer krachtige motor. Als vliegfanaat en acrobaat was hij gefascineerd van dit toestel.

Toen hij door Goring werd benaderd, wees Udet aanvankelijk een lidmaatschap af. Maar toen Goring hem twee “Hawk”-vliegtuigen beloofde, hapte hij toe. Niet wetende, dat hij een pact met de duivel had gesloten.

Ernst Udet was als een kind zo blij, toen de toestellen arriveerden. Met dit toestel kon hij verticale duikvluchten maken. Tijdens een van zijn vluchten, kreeg hij een idee. De STUKA-duikbommen-werper, het eerste terreurwapen van de Tweede Wereldoorlog, was geboren. De stunts van Ernst Udet werden tot een tot dat moment onbekende militaire taktiek. De duikbommenwerper, uitgerust met een sirene, deed zijn vernietigende werk in de veldtocht tegen Polen. Warschau werd in de as gelegd. Ook in de oorlog in Westen werd de Stuka met succes ingezet. Ernst Udet wist echter, dat de Luftwaffe Hitler op het verkeerde been had gezet. De vliegtuigen die aan de Fuhrer en zijn staf, voor aanvang van de oorlog, had getoond, waren voornamelijk prototypen. Ook was er voor de oorlog al een groot gebrek aan grondstoffen, vooral aluminium. Toch beschikte de Luftwaffe aan het begin van de oorlog over 24.000 vliegtuigen. Hitler was van haar onoverwinnelijkheid overtuigd. Een enorme opgave, die Ernst Udet aan het bureau bond. Ver weg van de bravoure, waarin hij zich zo op zijn gemak voelde.

Hitler had behoefte aan oorlogshelden en Ernst Udet kwam daarvoor in aanmerking. Ernst Udet glorieerde in de momenten wanneer hij in de buurt van de Fuhrer was. Hij trad vaak op in propaganda-films. Tegelijkertijd begon hij nog meer te drin-ken en gebruikte grote hoeveelheden amfetaminen.

Goring beloofde Engeland met bombardementen op de knieën te krijgen. Ernst Udet wist op dat moment, dat de luchtoorlog verloren was. Het bereik van de Stuka's was te klein en de bommenwerpers, geen partij voor de RAF. Zijn sombere vermoedens worden bewaarheid. De Luftwaffe verliest meer dan 2000 vliegtuigen en, dat is zelfs belangrijker, de bemanningen. Eind 1940 is de luchtoorlog verloren en is Duitsland het initiatief in de lucht kwijt. Als Hitler de veldtocht tegen de Sovjet-Unie beveelt, weet Udet het zeker. Als hoofd en organisator van de oorlogsproductie ziet hij duidelijk, dat de verliezen onmogelijk kunnen worden aangevuld. Hij begint defaitistische opmerkingen te maken en Goring beschouwt hem als een veiligheidsrisico. Hij stuurt Udet op vakantie naar het Zwarte Woud. De voormalige Lufthansa-directeur Milch, ziet zijn kans schoon en neemt Udets taken over. De laatste maanden van Udet zijn getekend door overmatig drankgebruik, pillen en sociale bezoekjes met zijn vriendin Inga Bleyle. Hij spreekt steeds vaker over het naderende einde, van Duitsland maar ook van zichzelf. Hij was zich volledig bewust van zijn rol in de oorlogsmachine.

Op wat later zijn laatste uren blijken te zijn, drinkt Udet weer hevig en zegt tegen iedereen, dat dit zijn laatste dag is. Inga kan hier uiteindelijk niet meer tegen en laat zich naar huis brengen. Op zeventien november 1941 gaat haar telefoon. Het is Ernst Udet. “Het heeft geen zin meer.” zegt hij kalm. Deze zin wordt gevolgd door het geluid van pistoolschot. De geniale stuntvlieger Ernst Udet schiet zich met een Colt-revolver een kogel door het hoofd. Als zijn adjudant arriveert, ziet deze, dat Udet een soort afscheidsboodschap heeft geschreven. Met Inga's lippenstift. De boodschap is drieërlei. Hij schrijft dat hij zich door Inga verlaten voelde, dat Goring hem had verraden en dat Milch een “Schweinehund” was. De tekst is na korte tijd verwijderd.