BED, BAD EN BROOD
Een hulpeloze dolfijn
spoelt op een wadden-eiland aan.
Daarna is alles snel gegaan.
Wandelaars hebben hem gered en in een volle badkuip neergelegd.
De trauma-helicopter vloog snel naar de overkant.
Een ambulance op de wallekant.
Helemaal uit Harderwijk!


Besef maar goed,
was dit niet gebeurd,
lag er op het strand een lijk,
had een enkele passant er om getreurd.



Nee, dan het kind van een illegaal.
Je snapt, dat is een ander verhaal.
Die mensen leven hier niet echt.
Elke dag is een gevecht.
Met de angst Nederland te worden uitgezet
leiden ze in afbraakpanden,
allemaal,
een onmenselijk en armoedig
slavenbestaan.



Kijk, daar lopen ze, we zien ze niet,
ze lopen hand in hand.
Hun  blote voeten op het zand
laten amper sporen na.
Ik ben niet trots op Nederland