3.

“Het is een fabeltje te beweren, dat Hitler vanaf het begin een kansloze oorlog voerde.” Nynke luisterde geconcentreerd. De Tweede Wereldoorlog fascineerde haar vanaf de basisschool. Waar in de laatste groep bejaarden vertelden over hun leven tijdens deze oorlog. Maar de verhalen over collaboratie, onderdrukking, honger en verzet boeiden haar minder, dan de verhalen over veroveringen, veldslagen, militaire tactiek en strategie. Deze lezing had dit als onderwerp; met de uitdagende titel: Hoe Hitler de oorlog had kunnen winnen.

De leraar, een oudere, rijzige man, vervolgde zijn betoog

“De Europese oorlog begon in 1939, toen Nazi-Duitsland Polen binnenviel. Frankrijk en Engeland verklaarden Hitler de oorlog. Deze confrontatie zou, voor Europa, pas ophouden op 8 mei 1945, om middernacht.

In het begin was Duitsland dominant, dat het bewees door in een enkele kolossale geopolitieke beweging, Noorwegen, Denemarken, Nederland, België, Luxemburg en Frankrijk overliepen.

Hier vinden we het eerste grote “oorlogsmysterie”. De Duitse pantsers omsingelden de Britse expeditie macht en enkele Franse legers. 400.000 soldaten en materiaal waren samengedreven rondom Duinkerken. Een totale Duitse overwinning leek voor het oprapen.

Op dat moment beval Adolf Hitler, dat de opmars moest worden gestaakt. Dit gaf Winston Churchill de kans om in 10 dagen, ruim 300.000 manschappen te evacueren. Niet alleen zorgde de kolossale reddingsoperatie voor een geweldige “boost” voor het Engelse moreel, maar uit de overlevenden werd de kern van het Britse leger gevormd. Zij streden vooraan in de landingen in 1944 in Normandië.

Hitler, die de veldtocht in het Westen leidde, liet na om Engeland een beslissende slag toe te brengen.

Toch was Engeland zwaar aangeslagen en haar militaire macht was over de hele aardbol verspreid. Ondermeer in Noord-Afrika.

Egypte werd verdedigd door een enkele volwaardige divisie.

Italië, dat meevocht met Hitler, probeerde vanuit Libië de Engelsen te bestoken. Met weinig succes en de, slecht geleide Italiaanse troepen, werden in de verdediging gedrongen.

Mussolini smeekte Duitsland om steun en kreeg die. Een gemotoriseerde divisie, het Afrika-corps, werd naar Afrika overgebracht en met dit corps, arriveerde Erwin Rommel op het strijdtoneel. Het enige militaire genie, dat de Tweede Wereldoorlog heeft voortgebracht. Rommel boekte successen en zag ook de mogelijkheden. Hij “smeekte” Adolf Hitler om nog twee tank-divisies. Hiermee had hij de slag bij El Alamein gewonnen, Cairo veroverd, het Suezkanaal afgesloten en de weg naar Jeruzalem, Syrië en Turkije lag open. Een immense tangbeweging behoorde tot de mogelijkheden, omdat Duitse troepen in de herfst van 1942 de Kaukasus aan de Sovjet-kant bereikten.

Hitler weigerde. In wezen vond hij de Noord-Afrikaanse veldtocht minder belangrijk en ging al zijn aandacht uit naar de campagne tegen Rusland.

De Duitse Nazi-elite streed voor een hoger doel. Zij, de Ariërs, waren de erfgenamen van Atlantis en voorbestemd, zoals in Plato beschreven, om de wereld te domineren. “Untermenschen”, Joden, zigeuners, homoseksuelen, Slaven en psychisch/fysiek onvolwaardigen moesten worden geëlimineerd. Deze doelstelling werd in de veroverde gebieden ter hand genomen.

Experts stellen, dat deze ideologie, een Duitse overwinning in de weg stonden. Oost-Europa verwelkomde de Nazi's als bevrijders en velen (Oekraïne bijvoorbeeld) waren bereid om tegen Stalin te vechten. Deze houding veranderde snel, toen de genocide een aanvang nam.