HITLER'S
ATOOMBOM
DE
LAATSTE REIS VAN DE U-234
In
het voorjaar van 1945 wordt op Duits grondgebied de laatste fase van
de 2e Wereldoorlog uitgevochten. De Amerikanen en Britten naderden
vanuit het Westen Berlijn. De Russen rukten vanuit het Oosten op. De
Duitse legers losten op en van georganiseerde tegenstand is geen
sprake meer. Hitler manoeuvreert met fantoomlegers en wacht op de
komst van een superwapen. Pas op 28 april geeft hij voor het eerst
openlijk toe, dat de oorlog verloren is. Twee dagen later, terwijl de
Russen de Reichstag binnendringen, pleegt hij zelfmoord. Op 8 mei
capituleert het Nazi-regime.
Door
voortdurende bombardementen stokte het oorlogsapparaat. Behalve
militaire doelen, werden de Duitse steden dag en nacht gebombardeerd.
Een
gedeelte van de haven van Kiel is in het voorjaar van 1945 nog
operationeel, waaronder de bunkers voor de U-boote (duikboten). Hier
ligt ook de U-234. Een aanvalsonderzeeboot. Tot grote verbazing van
de bemanning werd de onderzeeboot omgebouwd voor vrachtvervoer. Toen
de verbouwing was afgerond, werd de U-234 volgestouwd met kisten,
apparaten en archiefkasten. Zelfs de torpedobuizen werden volgepropt.
Niemand leek te weten, wat er werd ingeladen. De bestemming was ook
onbekend. Sommige kisten moesten met bijzondere voorzichtigheid
worden behandeld. Op 25 maart 1945 vaart de U-234 “bei Nacht und
Nebel” uit. Commandant is kapitein Fehler. Een officier met weinig
ervaring. Oorzaak was de gigantische verliezen die de Duitse marine
op zee leed. Driekwart van de U-boote keerden niet terug. Dit kwam
mede door het ontcijferen van de Enigma-code, waardoor de Duitse
manoeuvres een open boek werden.
Behalve
vracht vervoerde de U-234 ook twaalf passagiers. Tien daarvan waren
luchtmacht-officieren, wetenschappers en technici, onder leiding van
generaal Ulrich Kessler. Hitler had een verzoek gekregen van zijn
Japanse bondgenoot om ondersteuning en expertise voor de Japanse
luchtverdediging. Net als Duitsland was Japan in de verdediging
gedrongen. Hun luchtafweer was niet op verdediging van Japan
ingesteld. In de lading bevond zich een complete
Messerschmidt-straaljager (ME-262), het snelste jachtvliegtuig van
dat moment en een complete V2-raket. Een van de Duitse
“Wunderwaffen”. U-234 bevatte de paradepaardjes van de Duitse
wapentechnologie.
Behalve
de Duitse passagiers zijn er ook twee officieren van de Japanse
marine aan boord. Zij keren terug naar het Keizerrijk om dit in haar
eindstrijd te dienen. Ze komen echter niet met lege handen. Tomonaga
en Shoji zijn al ruim een jaar in Duitsland. Naziwetenschappers waren
al ver gevorderd in de nucleaire technologie en stonden op het punt
een atoombom te ontwikkelen. Het “Kaiser Wilhelm Institut” in
Berlijn was de geboorteplek van de atoomfysica. Otto Hahn ontdekt de
kernsplitsing en zie de militaire mogelijkheden, Ook in Japan werd
onderzoek gedaan. Het Keizerrijk had echter een belangrijk probleem:
hun grondgebied bevatte geen uranium. Duitsland wel. Japan deed dan
ook een dringend verzoek aan de Nazi's om hen uranium te sturen.
U-234's lading omvatte onder andere uraniumoxide , de basis voor een
atoombom. Tevens hadden de Japanse officieren de technische
informatie om daadwerkelijk uranium in plutonium om te zetten. Een
ontdekking van de atoomfysicus Heisenberg. Het was dan ook van het
grootste belang, dat de lading Japan zou bereiken.
Kapitei
Heinrich Fehler bereikte veilig de Atlantische Oceaan, dit ondanks
een intense jacht van de Geallieerden, die lucht van de belangrijke
lading hadden gekregen. Fehler vervolgde zijn reis, onder water,
waardoor de lucht vervuilde en temperatuur in het schip kelderde. De
bemanning met de gasten leefden dicht op elkaar. Fehler maakte
bekend, dat hun bestemming Japan was. Ze hadden nog een lange reis
voor de boeg. Op 8 mei capituleert Duitsland en geeft admiraal Donitz
in een emotionele toespraak de resterende U-boote de opdracht zich
over te geven. Kapitein Fehler reageert hier in eerste instantie niet
op.
Hij
roept uiteindelijk zijn officieren en de Duitse passagiers bijeen en
deelt hen mede, dat hij van plan is het bevel van de Opperbevelhebber
van de Kriegsmarine op te volgen. De Atlantische Oceaan is in
sectoren verdeeld. De U-234 zou zich aan de Canadese marine moeten
overgeven. De U-234 ontwijkt de Canadese schepen en geeft zich
uiteindelijk aan de Amerikanen over.
Dit
besluit heeft een aantal fatale consequenties. De Japanse officieren
weigeren zich over te geven en besluiten tot zelfmoord. Uit respect
voor bemanning en schip doen ze dit niet door het zwaard, maar met
slaaptabletten.
De
Amerikanen zijn verbijsterd over de militaire schatkamer. Op een
aantal terreinen, bijvoorbeeld de V2-rakettechnologie, waren de
Nazi-wetenschappers de Geallieerden ver vooruit. De Amerikanen
kregen
op een eenvoudige manier de technische know-how van Duitsland in
handen. Veel vooraanstaande wetenschappers en technici van Duitsland
werden na het einde van de oorlog geïnterneerd of kozen ervoor om
voor de Verenigde Staten te werken. Het brein achter de V2, dr.
Werner von Braun, werd de vader van het Anerikaanse ruimteprogramma.
Enige
dagen later kreeg de U-234 belangrijk bezoek. Professor Oppenheimer
kwam op inspectie. Hij was de leider van het Manhattanproject. De
Amerikaanse poging om een atoombom te bouwen. Oppenheimer was vooral
geïnteresseerd in het uranium, dat hij onmiddellijk liet
confisqueren. Zo gebeurde het, dat het Duitse uranium uiteindelijk
toch nog Japan bereikte. Als onderdeel van de bommen op Hiroshima en
Nagasaki.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten