donderdag 13 december 2018


Narcisme

EEN MEES VLIEGT LANGS MIJN RAAM OMHOOG

HERHAALT DIT KEER OP KEER

HIJ IS ALLEEN

MAAR WEET DAT NIET

WANT VERBLIND DOOR WAT HET

IN DE RUITEN ZIET

SCHENKT DEZE VOGEL ZIJN LIEFDE

ONVERDEELD

AAN ZIJN EIGEN SPIEGELBEELD





EEN BAAIERD VAN KLEUREN
LOKTE MIJN OGEN
EN ONTROERD STAARDE IK OMHOOG
OM IN HEMELWATER TE VERDRINKEN
ONDER HET WONDER VAN EEN REGENBOOG



PLATTELANDSRIJMEN (2)


SCHIMMEN IN HET OCHTENDDUISTER
EEN BEWEGING, O ZO KLEIN

IS HET EEN BLAD

ER IS GEEN WIND

HET MOET EEN VROEGE VOGEL ZIJN

Geen opmerkingen:

Een reactie posten