Als
elk vooruitstrevend land worden er in Nederland dierproeven
uitgevoerd. In de gezondheidsindustrie, cosmetische research en in
laboratoria worden tienduizenden proefdieren, per jaar, gebruikt en
meer dan de helft het loodje legt. We hebben het over tientallen
apen, marmotten, muizen en ratten. Maar ook grotere zoogdieren worden
gebruikt, waaronder honden. De proefdieren worden gevangen, apen,
vissen en slangen, maar het grootste aantal wordt gekweekt.
Zo
ook honden. Waar gebeurt het dan, wilt U weten? In dit geval op de
Utrechtse Universiteit, afdeling Diergeneeskunde.
Robyn
is een Beagle en deze zijn uitermate geschikt voor dierproeven,
reclamedoeleinden, maar ze hebben nog een voordeel: ze zijn heel
sterk en moeilijk “te hanteren”. Dit komt goed van pas, want door
deze eigenschap worden Beagles gebruikt voor de opleiding van vee- en
dierenartsen. Ze worden dagelijks getiranniseerd, mishandeld en er
worden ook allerlei interessante proefjes met ze gedaan. Een
dierenarts moet ook leren injecteren en opereren tenslotte. Voor een
dergelijk hondenleven leek ze voorbeschikt.
Gelukkig
heeft de Universiteit soms dieren over en wij hadden ons als
kandidaat gemeld. In mei 2000 werden we gebeld, het hondje mocht
opgehaald worden. Dat werd dus Robyn, een vrouwtje zonder een bruin
dek.
Ze
was 6 weken oud en paste nog op mijn hand. We werden op slag
verliefd. Robyn besefte niet aan welk lot ze was ontsnapt. Daarom
stapte ze ook onvervaard haar nieuwe wereld in, zich van geen kwaad
bewust. Ze was nog zo klein, dat ze onder onze bank kon lopen en dat
deed ze.
Onder
de bank lag Hazel, die de onbekommerde indringster eerst probeerde te
negeren, maar toen dat lukte, met haar poten slaand, onder de bank
vandaan roeide. Het leek wel of ze besefte, dat haar schuilplaats
voorgoed was verdwenen.
Die
nacht heb ik een huilende Beagle uit de kartonnen doos, waar ze moest
overnachten, met paar sokken, gehaald. Ik kon het gejank niet
verdragen en nam haar daardoor maar in ons bed. Tevreden nestelde ze
zich onder de warme dekens.
Het
heeft drie dagen geduurd, voordat Hazel haar moederrol accepteerde,
maar vanaf dat moment zijn onze twee honden, onafscheidelijk
geworden. Zoals Yin en Yang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten