DE STENEN VAN DE STAD, h. 7

In mijn geboorteplaats Deventer had ik geleerd, dat wilde je de stad begrijpen, je rekening moest houden met het feit, dat twee verschillende water-niveaus en -stromen elkaar hier ontmoeten. Je had de rivier de IJssel en de waterlopen uit het Oosten, die elkaar hier kruisten. Het was ten allen tijde onmogelijk om van de IJssel rechtstreeks in de stadsgracht te varen, die gevoed werd door de weteringen uit het achterland. De beroemde cartograaf Blaau beeldde het wel zo af en deze plattegrond is een relatiegeschenk van de gemeente. Verbinding tussen de stadsgracht en de rivier is slechts door sluizen mogelijk. Dit zijn historisch gezien opvallende plaatsen. Door rivier en beken te beheersen werd technische ontwikkeling gestimuleerd om de “handelspositie” optimaal te benutten. De Romeinen hebben waarschijnlijk de Rijn omgelegd en gebruikt om een waterweg naar het Noorden mogelijk te maken. Zij zijn het waarschijnlijk geweest, die de eerste primitieve sluizen hebben gebouwd aan de voet van een natuurlijke heuvel, het hoogste punt van de stad, die in de Middeleeuwen werd gekroond met een prachtige gotische kerk. De Bergkerk. Door de reizigers en handelaren werden deze steden rijk en ambitieus. Er werd geïnvesteerd in kerken, kloosters, zieken- en armenhuizen, bibliotheken en scholen. De economische openheid zorgde ook voor een diversiteit aan bewoners en bezoekers. Groepen vluchtelingen vestigden zich hier vaak. De Spaanse Joden en Belgische protestantse vluchtelingen vonden in Amsterdam, maar ook in Zutphen en Deventer een hartelijk welkom. Logisch was ook, dat het een vestingstad was. De lokale machthebbers moesten zich tegen invasie en belegering kunnen verweren. De stadsmuren werden tenslotte een belemmering en stadspoorten werden gesloopt, grachten gedempt en stadswallen afgebroken. De stad kon eindelijk uitbreiden en op de ruïnes werden prachtige plantsoenen aangelegd. In Deventer werd hiervoor de beroemde tuin- en parkarchitect Springer ingehuurd.

U begrijpt al waar ik heen wil. Harlingen en Deventer lijken bijzonder veel op elkaar. Qua historie, handelsgeschiedenis en monumentale architectuur zijn er veel overeenkomsten. Deventer is groter en uitbundiger, maar Harlingen heeft op een relatief klein grondgebied (Harlingen was lange tijd de dichtstbevolkte stad van Nederland, met allerlei epidemieën tot gevolg. Zeelui importeerden cholera, tyfus maar ook tuberculose! En nog steeds is tbc niet verdwenen en steekt met de nodige regelmaat de kop op. Maar uitzonderlijk is het feit, dat zoet en zout water elkaar in Harlingen raken. Zeevracht werd er overgeladen op beurtschepen en Friese producten werd geëxporteerd naar de Oostzee, Noorwegen en Engeland. Visserij was lang een vast gegeven in de stad, maar de afsluiting van de Zuiderzee en de omslag naar een zoet water bekken heeft de Zuiderzee haring uitgeroeid. Zij hadden hun paaigebieden in de binnenzee en konden die niet meer bereiken. Dat gold ook voor de paling, die niet meer op weg kon naar de Sargassozee in de Atlantische Oceaan. De keuze voor de Afsluitdijk zou nu, om ecologische redenen, niet meer worden gemaakt. De onbalans, die de visserij langzaam heeft vernietigd, kan niet met lapmiddelen ongedaan worden gemaakt. De natuurlijke verbinding tussen zoet en zout moet weer worden hersteld. De Afsluitdijk moet weer “open”.

U begrijpt wel, dat ik me in Harns op mijn gemak voelde en ik volgde dan ook graag het advies van de telefoon-monteur op. “Als je wilt integreren en begrijpen, dan moet je je verdiepen in de historie van de stad en haar Ommelanden.” Harns, maar ook Midlum en Wynaam, hebben me niet teleur gesteld.

De Cinderella's - De Ouwe Mullen - Columbia CH 3054 (1964)

http://youtu.be/ix71xliexv0


ADAM HOORT BIJ EVA.
DE MULLEN "DE BAZUIN"
HOORT HIJ HARLINGEN.

ALCOMOBILIST AANGEHOUDEN IN HARLINGEN

Een automobilist uit Leeuwarden (41) werd vrijdagnacht betrapt op rijden onder invloed van alcohol. Het werd aangehouden in Harlingen.

De man reed met een onzekere rijstijl oer de Almenumerweg. Bij de rotonde aldaar reed hij over de middencirkel en ging van de ene naar de andere rijstrook. Bij de afslag Midlum zette de bestuurder zijn voertuig langs de kant. De auto bleek een lekke band te hebben.

Op het politiebureau moest de Leeuwarder een alcoholtest doen. Daaruit kwam naar voren dat de 41-jarige bijna 1,6 promille alcohol (685 ug/l) in zijn bloed had. Zijn rijbewijs is daarna in beslag genomen. De politie maakt proces-verbaal op.

DE STENEN VAN DE STAD, h. 6 - REMBRANDT IN HARNS

Friesland was vele eeuwen lang slechts over water te bereiken. Was men eenmaal op Fries grondgebied, dan waren de grote en kleine waterwegen en meren het meest betrouwbaar. De wegen in Friesland zelf, maar ook de wegen die ernaar toe leidden waren erbarmelijk. Ze dwongen Philips II, koning van Spanje, boven Zwolle tot de terugtocht, toen hij zijn nieuw verworven gebieden wilde inspecteren.
Harlingen was in die tijd de, vrijwel enige, toegangspoort tot Friesland. Deze positie veranderde pas toen de Afsluitdijk in 1937 werd aangelegd. Er waren dan ook regelmatige veerdiensten op Amsterdam (later ook Hull en Londen), terwijl vanuit Harlingen boten en trekschuiten naar Leeuwarden en Bolsward vertrokken. U kunt zich de dynamiek van dit gebeuren voorstellen. Voor het Heerenlogement vertrokken de boten naar Leeuwarden. Het hoekhuis heet niet voor niets “De Wekker”.
Rembrandt heeft wellicht een aantal malen in een Harlinger logement de nacht doorgebracht. Zeker is, dat hij een aantal malen hier aan wal is gegaan.

De oorzaak van deze bezoeken, zo zou men het kunnen zeggen, was de toenmalige huisbaas van Rembrandt in Amsterdam. Zijn naam was Hendrick van Uylenburg, een beroemde kunstverzamelaar en –handelaar in Amsterdam. Rembrandt was een artiest in opkomst en Hendrick van Uylenburg bezorgde hem opdrachten. Het portret van Nicolaas Ruts dateert uit deze periode.
Via hem leert Rembrandt Hendrick’s nichtje Saskia van Uylenburg kennen. Haar vader is advocaat te en burgemeester van Leeuwarden. Saskia woont met een oudere zuster in het Bildt, ten noorden van Harlingen. Er wordt gediscussieerd of het een verstandshuwelijk is geweest. Vast staat dat het paar zich op 5 juni 1633 verloofde. Rembrandt moet haar toen ontmoet hebben, want terug in Amsterdam tekent hij een bevallige, jonge vrouw met een roos in de hand. Hij schrijft hierbij, dat de tekening de vrouw voorstelt, waarmee hij zich drie dagen daarvoor heeft verloofd. Drie dagen, dat is zo ongeveer de reisduur van Noord-Friesland, via Harlingen naar Amsterdam.
In 1634 trouwt het stel in het Bildt. Dit gebeurt zonder veel plichtplegingen en er is geen familie bij aanwezig. Het lijkt evident, dat het paar direct daarop naar Amsterdam is afgereisd, waar Saskia en Rembrandt bij haar oom intrekken. Het echtpaar is zeker vanuit Harlingen naar Amsterdam vertrokken. In 1639, de zaken gaan goed en de relatie met Saskia, is prima, betrekken ze een groot huis in de Jodenbreestraat (het huidige Rembrandt Huis). Veel geluk brengt deze verhuizing niet. Zoon Titus wordt er ernstig ziek en in 1642 overlijdt Saskia.

Het persoonlijke leven van Rembrandt komt nu in een stroomversnelling. De huishoudster, waarmee Rembrandt een relatie zou hebben gehad, verdwijnt en eindigt in een gesticht. Vervolgens haalt Rembrandt Hendrikje Stoffels in huis om voor de jonge Titus te zorgen. Zij wordt uiteindelijk zijn minnares. Dit leidde tot grote beroering onder de Calvinisten in Amsterdam.
8 Jaar na hun vertrek uit Harlingen is Rembrandt weduwnaar. Dit was niet ongebruikelijk in die jaren. Mannen leefden vaak langer omdat veel vrouwen in het kraambed stierven. Opmerkelijk feit is dat in 1642 Rembrandt zijn meesterwerk “De Nachtwacht” afrondde. Het meisje op dit schutterstableau moet dan wel Saskia van Uylenburg voorstellen.

Mannen gepakt voor diefstal wiel bij bedrijf Harlingen

Mannen gepakt voor diefstal wiel bij bedrijf Harlingen: HARLINGEN – Een 24-jarige inwoner van Alkmaar en een 22-jarige inwoner van Oudkarspel zijn in Harlingen aangehouden. De...

2013: Schaatsen op natuurijs, grillige zomer en rustige herfst

2013: Schaatsen op natuurijs, grillige zomer en rustige herfst: HARLINGEN - Nadat we deze winter eerst met zijn allen op natuurijs hebben kunnen schaatsen, volgt al snel...

Auto belandt in berm bij eenzijdig ongeval N31 Koningsbrug

Auto belandt in berm bij eenzijdig ongeval N31 Koningsbrug: HARLINGEN – Een personenauto is donderdagmiddag op de N31 op de oprit naar de Koningsbrug in de berm...

Twee pogingen tot inbraak in Harlingen

Twee pogingen tot inbraak in Harlingen: HARLINGEN – Bij twee woningen in Harlingen is geprobeerd in te breken. Het gaat om een woning aan...

DE STENEN VAN DE STAD, h. 5

Wanneer je iemand vraagt, “Wat weet U over oude, stenen monumenten?” Dan komt er vrijwel zeker een verhaal over de trilothons van Stonehenge, de tempels van Chitzen Itza in Mexico of de piramides op het Gizeh-plateau. Meestal is men redelijk goed geïnformeerd en spreekt zijn of haar verbazing en ontroering uit over de schoonheid, magie en de kolossale menselijke inspanningen, die nodig waren om dit monument tot stand te brengen. Onze aardbol ligt bezaaid met dit soort mirakels, Angkor Wat in Cambodja bijvoorbeeld. Sommigen zijn pas recentelijk opgegraven of ontdekt. Anderen werden als bij toverslag zichtbaar voor het menselijk ook en dus voor de geschiedenis. Op alle continenten, zelfs Antarctica en Groenland, vindt men piramide-achtigen. Er staan er 155 in Egypte, maar Zuid- en Midden-Amerika kent er duizenden. In de afgelopen eeuw zijn er piramides ontdekt in Bosnie en in China, waardoor de plaatselijke geschiedenisboekjes naar de prullenbak konden. Maar niet alleen ter land, ook op de zeebodem zijn er piramides ontdekt. Vlak bij Okinawa ligt op een diepte van 50 meter een piramiden-complex met een geschatte ouderdom van 15.000 jaar. Niet alleen betekent dit een beschaving en stadscultuur ver voor, de momenteel gehanteerde data in de geschiedenisboekjes (7 tot 8000 jaar, de eerste stadstaat in Iraq). Ook bewijst het dat de zeespiegel in dat tijdvak, honderd tot 200 meter lager (!) lag, dan in de 21ste eeuw het geval is. Veel ligt er nog onder rivier en zee verborgen, maar de eerste onderzoeksresultaten zijn veelbelovend: Indiase archeologen hebben, in de Golf van Cambay de legendarische stad van Krisjna ontdekt, Dworka; voor de Cubaanse kust is een stad ontdekt; muren, huizen, havens en wegen. Beiden zouden 18.000 jaar oud zijn. De magische rijen megalieten in Carnaq lopen door in zee. En niet zo lang geleden, was dat in Friesland ook het geval. Zo was in de vroege Middeleeuwen het eiland Griend (ook Grijn, nu vogelreservaat) een dorp rijk, met een kerk. Tijdens een stormvloed werd het eiland overstroomd en de overlevenden zochten hun toevlucht in onze stad, die deze groep opnam, net als latere “eco-vluchtelingen” van de eilanden en die gedeelten van Harns, die de zee terugwon.

Maar er zijn ook oude stenen monumenten, soms wel duizenden jaren oud, die we niet als zodanig herkennen, ook al staan we er midden in en bepaalt het ons gedrag en zelfs onze toekomst. “Hidden in plain sight”, een uitdrukking, die je leert kennen als je je verdiept in esoterie en samenzwering-theorieen. Maar dit is geen samenzwering of en mythe, dit monument is realiteit, het is namelijk de stad waar je in woont. Deze mega-complexen zijn zorgvuldig gepland, gebouwd, verbeterd, gegroeid, uitgebouwd en veranderd of aan de “moderne tijd” aangepast. Zo'n stad krijgt een naam en streeft naar pracht, status en moraal. En al die gedachten, gebeurtenissen en ambities vinden hun beslag in de stenen van de stad. Elke stad wordt een organisme, krijgt een mentaliteit, karakteristieke eigenschappen en verwerft een interne structuur; met een hart, de bloedvaten en een buik. Het hier en nu, is de meest recente neerslag van, laten we voorzichtig zijn, 3500 jaar Harlingen geschiedenis. Maar de onbekende geschiedenis van mijn nieuwe woonplaats, ligt nog onder asfalt en Waddenzee verborgen. Het is zo langzamerhand tijd, dat ook deze stenen, en de verhalen/stemmen, die ze bevatten, aan het woord komen.

DE STENEN VAN DE STAD, h. 4

Als elk vooruitstrevend land worden er in Nederland dierproeven uitgevoerd. In de gezondheidsindustrie, cosmetische research en in laboratoria worden tienduizenden proefdieren, per jaar, gebruikt en meer dan de helft het loodje legt. We hebben het over tientallen apen, marmotten, muizen en ratten. Maar ook grotere zoogdieren worden gebruikt, waaronder honden. De proefdieren worden gevangen, apen, vissen en slangen, maar het grootste aantal wordt gekweekt.

Zo ook honden. Waar gebeurt het dan, wilt U weten? In dit geval op de Utrechtse Universiteit, afdeling Diergeneeskunde.

Robyn is een Beagle en deze zijn uitermate geschikt voor dierproeven, reclamedoeleinden, maar ze hebben nog een voordeel: ze zijn heel sterk en moeilijk “te hanteren”. Dit komt goed van pas, want door deze eigenschap worden Beagles gebruikt voor de opleiding van vee- en dierenartsen. Ze worden dagelijks getiranniseerd, mishandeld en er worden ook allerlei interessante proefjes met ze gedaan. Een dierenarts moet ook leren injecteren en opereren tenslotte. Voor een dergelijk hondenleven leek ze voorbeschikt.

Gelukkig heeft de Universiteit soms dieren over en wij hadden ons als kandidaat gemeld. In mei 2000 werden we gebeld, het hondje mocht opgehaald worden. Dat werd dus Robyn, een vrouwtje zonder een bruin dek.

Ze was 6 weken oud en paste nog op mijn hand. We werden op slag verliefd. Robyn besefte niet aan welk lot ze was ontsnapt. Daarom stapte ze ook onvervaard haar nieuwe wereld in, zich van geen kwaad bewust. Ze was nog zo klein, dat ze onder onze bank kon lopen en dat deed ze.

Onder de bank lag Hazel, die de onbekommerde indringster eerst probeerde te negeren, maar toen dat lukte, met haar poten slaand, onder de bank vandaan roeide. Het leek wel of ze besefte, dat haar schuilplaats voorgoed was verdwenen.

Die nacht heb ik een huilende Beagle uit de kartonnen doos, waar ze moest overnachten, met paar sokken, gehaald. Ik kon het gejank niet verdragen en nam haar daardoor maar in ons bed. Tevreden nestelde ze zich onder de warme dekens.

Het heeft drie dagen geduurd, voordat Hazel haar moederrol accepteerde, maar vanaf dat moment zijn onze twee honden, onafscheidelijk geworden. Zoals Yin en Yang.

Weer woninginbraken Franeker en Harlingen

Weer woninginbraken Franeker en Harlingen: FRANEKER – Inbrekers hebben afgelopen weekend opnieuw hun slag geslagen in Franeker en Harlingen. De afgelopen weken zijn...

Harlingers brengen dankzij acties ruim 10.000 euro naar Glazen Huis in Enschede

Harlingers brengen dankzij acties ruim 10.000 euro naar Glazen Huis in Enschede: HARLINGEN – Een delegatie uit Harlingen is in de nacht van zondag op maandag naar het Glazen Huis...

De stenen van de stad, h. 3

Maar goed, ik zou dit groepje “Hollandse” emigranten aan U voorstellen, dat naar hun, splinternieuwe, woning in het Noorderkwartier trok. Laat ik beginnen met onze honden. We hebben er twee: een zwarte (Hazel, om haar mooie ogen) en een vale Beagle, genaamd Robyn. Yin en Yang, zoals ze in de mand liggen te slapen en dat doen ze uitgebreid en luidruchtig snurkend. Ooit zal i er nog eens een foto van maken om als kerstkaart te gebruiken. Vrede op aarde.

Hazel is 5 december 15 geworden, onze oude dame en tot moeder gepromoveerd, toen Robyn in ons leven kwam, 3 jaar later. Het zijn beide honden met een verhaal. Hazel in Utrecht op straat gevangen en naar het asiel gebracht, vandaar de geboortedatum. Al snel werd duidelijk, dat Hazel in haar jonge leven ernstig mishandeld was. Ze was doodsbang voor mensen, schuivende stoelen of dichtslaande deuren. Haar staart was met een doodgewone schaalr slordig en gerafeld afgeknipt. Hazel raakte in paniek bij dichtslaande deuren, vuurwerk en onweer. Ze was nog steeds niet zindelijk en niemand uit het asiel kon haar benaderen. De medewerkers hadden Hazel al afgeschreven. Een half jaar oud en dan al afgeschreven. Slechts een toekomst en een kort leven in een ijzeren kooi.

Hazel is een mooie pikzwarte, medium hond en een witte bef in de vorm van een kruis. En ze heeft een geknikt oor en dat geeft haar een vrolijke en laconieke uitdrukking. Het was precies de reden waarom mijn vrouw, die ik toen nog niet kende, en haar zus Hazel uitkozen. Nota bene als waakhond, om te voorkomen, dat er opnieuw werd ingebroken. Ja, je leeft in de grote stad en dat is inbraak, vernieling, overlast en fietsendiefstal, iets waar je mee moet leren leven. Ik ben drie fietsen kwijtgeraakt en is er 1 in brand gestoken door onze buurtbende. Een niet te stuiten golf van overlast, bedreiging, belediging en vernieling, waar de politie niets tegen kon doen. Toen al, 1998, werd een homo-stel door Marokkaanse jongeren weggepest naar de Vinex-wijk en stond met Oud-op-Nieuw het binnenplein in brand en werden de glazen ramen en de deur met voetzoekers opgeblazen en drong men jet portaal in om de planten te vernielen. Een regelrechte oorlogssituatie, die, uit onmacht of onwil, met de mantel daar liefde werd bedekt. Als bewoners stonden we er alleen voor. Maar deze groeiende overlast van jongetjes, die nog 16 moeten worden, speelde een belangrijke rol in onze keus om te vertrekken.

Zelfs mijn vrouw stelde Hazel uiteindelijk een ultimatum . Zindelijk worden, of anders terug naar het asiel. Ze heeft het, wonderbaarlijk genoeg, begrepen en werd zindelijk. Wat overbleef was een angstig hondje, dat zich verschool achter de gordijnen of onder de bank kroop. Ze sloeg bij het minste of geringste aan, waardoor we haar niet alleen konden laten.

Het leek ons toen een goed idee, om een tweede hond te nemen. Een vriendin voor Hazel.

Dat werd Robyn. Ook al een hond met een verhaal. Robyn hebben we gered van een leven in een laboratorium!

Woudagemaal moet overtollig water wegpompen

Het Friese waterschap Wetterskip Fryslân zet maandag het Woudagemaal in Lemmer aan met oog op de verwachte neerslag de komende dagen. Dat liet het waterschap zondag weten.

Het overtollige water op de Friese boezem, het stelsel van meren en kanalen, wordt via het Woudagemaal in Lemmer en het Hooglandgemaal bij Stavoren naar het IJsselmeer gepompt.
Wetterskip Fryslân verwacht de komende week minder tot geen afvoercapaciteit via de spuisluizen bij Dokkumer Nieuwe Zijlen en Zoutkamp en spuisluis bij Harlingen. Reden is de verwachte hoge waterstand op het Lauwersmeer en de Waddenzee. Om het gebrek aan spuicapaciteit te compenseren, zet het waterschap het Woudagemaal in.
Volgens Rijskwaterstaat heeft de regenval in ons land, in tegenstelling tot in onder meer België en Engeland, niet tot grote problemen geleid.
Volgens regionale media is op sommige plaatsen wel wat water over de oevers gestroomd. Zo zijn in onder meer Tiel delen van de uiterwaarden ondergelopen. Volgens L1 is de Geul op verschillende plekken bij Epen en Mechelen buiten haar oevers getreden.

HET WOUDAGEMAAL, LEMMER;
HET GROOTSTE STOOMGEMAAL TER WERELD

Visveiling Urk gaat op in nieuwe vis-en garnalenafslag

Visveiling Urk gaat op in nieuwe vis-en garnalenafslag: Urk/Lauwersoog - Visveiling Urk (Locatie Harlingen) en Visafslag Lauwersoog BV gaan per 1 januari fuseren. De nieuwe onderneming...

Nieuwe vis- en garnalenafslag: Urk en Lauwersoog bundelen krachten

Nieuwe vis- en garnalenafslag: Urk en Lauwersoog bundelen krachten: LAUWERSOOG – Visveiling Urk (Locatie Harlingen) en Visafslag Lauwersoog BV bundelen de krachten en starten per 1 januari...

DE STENEN VAN DE STAD - h.2

Het was een wonderbaarlijke ervaring, toen ik tegen 5 uur onze nieuwe woonplaats binnenreed, op weg naar de nieuwe woning. Door mengeling van mist en de dalende zon toonde de stad zich als een sprookje. Vooral, die eerste blik op de Zoutsloot kan ik me nog precies voor de geest halen. “Dat we hier komen te wonen.”, klonk het in mijn hoofd. Na de kille, koude, rationele en betonnen leefomgeving van Utrecht, stapten we plotseling een oude ansichtkaart binnen.

We wonen onder de Noorderdwinger, een historische naam, die dateert op de Middeleeuwen en in de tijd dat het als vesting diende, die verwees naar het feit, dat hier kanonnen stonden om de waterlopen en grachtswallen te beschermen, die toegang gaven tot de stad. Om de stad te bereiken, was water de aangewezen weg. Over het IJsselmeer naar Enkhuizen en Amsterdam bijvoorbeeld, een route, die Rembrandt heeft gevaren, op weg naar Saskia.

Zijn voetstappen moeten op de Voorstraat of de Lanen hebben geklonken. Boten naar Londen en Hull, waardoor het de bijnaam “Klein Londen” kreeg en pendelboten: de aanzienlijke beurtvaart naar Franeker, Bolsward en Leeuwarden. Het Franekereind herinnert hier nog aan. Hier lagen de boten voor Franeker. Er bestond nog geen Afsluitdijk en Tjerk Hiddeszsluizen en daardoor was de stad de toegangspoort en de uitlaatklep van een totale provincie. Ik probeer me het tumult en de dynamiek tegelmatig voor te stellen, als ik in de vroege ochtend met mijn honden door de binnenstad wandel. Je wordt dan niet afgeleid door enige economische activiteit van betekenis of menselijk verkeer. De binnenstad is leeg en uitgestorven. Knooppunt van verkeer binnen Friesland en daarbuiten is men al lang niet meer. Door de aanleg van de Afsluitdijk, snelwegen en de sluizen bij het van Harinxmakanaal, is de mobiliteit enorm vergroot, net als de schepen. Het gaat nu aan ons voorbij en dat schaadt de oude economie, vooral de visserij, overslag en dienstverlening verdwijnt. De stad profiteert ook niet van de groeiende populariteit van de Wadden-eilanden. De veerboten naar Terschelling en Vlieland varen af en aan en duizenden komen naar Harlingen, om vervolgens de auto te parkeren, een lucratieve business, en een kaartje te kopen. Weg zijn ze en ze zetten geen stap in de oude binnenstad, het winkelgebied. Bezoekers, die deze prachtige provincie willen bezoeken, rijden ons voorbij en belandden in Sneek of Leeuwarden. Onbekend maakt, (toeristisch) onbemind. Alleen Piet Paulusma timmert aan de weg. Hij heeft Harlingen tot het“stormcentrum' van Nederland gemaakt.

Persoonlijk ben ik daar wel tevreden mee. Ik vergelijk het soms met de stad Praag. Ik bezocht de, toen nog communistische, stad in de 70er jaren van de vorige eeuw.

Het was een sobere, grijze en stoffige stad. Maar onder die laag van verwaarlozing, kon je de eigen pracht en praal, nog goed te zijn. De stad was ook eenduidig, zonder afbraak en dissonante nieuwbouw.“Gered door het communisme.”, zei ik tegen mijn toenmalige vriendin, toen we door de stegen van de “Nieuwe stad” slenterden en klommen op weg naar het voormalige paleis.

Harlingen vergelijken met Praag? Daarmee moet je uitkijken. Door de eeuwen van isolement (geografisch) en de dynamiek van de haven heeft de stad zich van Friesland afgescheiden. Bekend is het verhaal van een inwoner van Harns, die in Amsterdam werd gevraagd of hij soms uit Friesland kwam. Het antwoord was: “Nee, ik kom uit Harlingen!”

Baggerwerkzaamheden in Boontjes gereed

Baggerwerkzaamheden in Boontjes gereed: KORNWERDERZAND - De baggerwerkzaamheden in de vaargeul Harlingen-Kornwerderzand (Boontjes) zijn gereed. Rijkswaterstaat is 1 oktober gestart met het baggeren...

Spaansen Groep touwtrekt om miljoenen

Spaansen Groep touwtrekt om miljoenen: WINKEL - De Spaansen Groep in Winkel is in een touwtrekgevecht verwikkeld met Harlingen om een vermeend tegoed...

DE STENEN VAN DE STAD - Introductie

Het waren tochtige dagen in mijn stamcafé, terwijl de stuifsneeuw langzaam naar binnenkroop om het uiteindelijk toch te verliezen van de verenigde warmte van een houtvuur en de cv te verliezen. Het werd langzamerhand modderig op die paar vierkante meter eikenhout, die door de beheerder steevast “de ren” werd genoemd. Hanen en hennen, het speelt zich allemaal voor mijn neus af.” De tafeltjes waren steevast bezet door studentikoze ouderen van de plaatselijke 50PLUS-afdeling met lap-tops en stapels papier. En 6 krukken aan de koperen bar. Het café “Licht in de Duisternis” was mijn stamcafé, en wel omdat het de enige kroeg was, die op loopafstand lag van mijn woning. Het huis lag in een gedeelte van het oude centrum, dat om allerlei redenen, verstoken was van voorzieningen. Geen pin-automaat, slechts 1 brievenbus, alleen een biologische winkel, geen cafetaria of café. Er werd ook niet gestrooid bij gladheid, waardoor  gepensioneerden (m/v) en wankelen ter been soms maanden aan huis waren gekluisterd.

“Licht in de Duisternis” lag aan een sas, zijnde een sluis tussen zout en zoet water en werd in het verleden bezocht door schippers, matrozen en douaniers. De douaniers waren verdwenen en vervangen door gepensioneerde huisartsen, machinisten en gemeente-ambtenaren. Het rook, als de deur weer eens open vloog, naar zeewater en daar kreeg je dorst van.

Maar laat ik ons eerst even voorstellen. Mijn vrouw, onze twee honden en ik wonen nu 10 jaar in deze oude Friese havenplaats. Weggevlucht als we waren uit de catacomben van Babylon; de stinkende, smerige en bedreigende binnenstad van Utrecht. Wat een romantische plek moest worden als start voor ons gezamenlijke leven, we zijn in 1999 getrouwd, verwerd tot een bestaan op een vluchtheuvel, te midden van een, niet aflatende verkeersstroom. Drie hoog, terwijl onder ons stadsbus na stadsbus met een jankend geluid langsgierde, kop-staart botsingen, ook tussen fietsers, aan de orde van de dag waren en in de spaarzame momenten stilte, was het gevloek en gescheld tussen de verkeersdeelnemers, duidelijk hoorbaar. Ter hoogte van ons appartement remden de treinen duidelijk hoorbaar en was onze straat, genoemd naar de Middeleeuwse grasvelden, waarop de was te drogen werd gelegd, de favoriete route van ambulances en politie-automobielen. Met loeiende sirene natuurlijk. En dan heb ik het nog niet over het fijnstof en de veiligheid van vooral fietsers, wandelaars en natuurlijk, honden. De oude bleekvelden zijn teruggebracht tot een stukje “postzegelnatuur”. Een paar armetierige bomen, u zult zo begrijpen waarom en verder een grasvlakte van 200 m2. Te gebruiken als kinderspeelplaats en als hondentoilet. Voor onze trouwe viervoeters, belastingbetalers, bleef zo'n 50 vierkante meter over. De bomen hebben geen schijn van kans. Om dit veldje te bereiken, werden we gedwongen om van stoplichten gebruik te maken. Hemelsbreed betrof het een 30 meter! In totaal moesten we vijf (5) verkeersbanen over om het poepveld te kunnen bezoeken. De stoplichten hebben uitsluitend oog voor de vierwielers. Maar wee, als je stiekem oversteekt of het stoplicht negeert. Alsof ze er een neus en een oog voor hebben, staat daar opeen de wijkagent. Je mag dan nog blij zijn met een bestraffende preek, Alleen al voor de leefkwaliteit voor onze honden, was het tijd om te verkassen.

Vuurwerkbril in MCL

Vuurwerkbril in MCL: LEEUWARDEN - De oogartsen van het MCL bieden vuurwerkbrillen aan in de ziekenhuizen in Leeuwarden en Harlingen. Daarmee...

Politie houdt drugscontrole in Berlikum/Harlingen

Politie houdt drugscontrole in Berlikum/Harlingen: De politie heeft in de nacht van zaterdag op zondag het uitgaanspubliek in Berlikum en Harlingen gecontroleerd op...

Harlingen waarschuwt inwoners vanwege inbraakgolf

Harlingen waarschuwt inwoners vanwege inbraakgolf: HARLINGEN – Inwoners van Harlingen hebben een brief ontvangen waarin zij gewaarschuwd worden voor het gevaar van inbrekers...

Kerstmarkt aan de Zoutsloot een echte Harlinger traditie

 

HARLINGEN – Het idyllische grachtje de Zoutsloot, vormt elk jaar weer het schitterende decor voor een zeer gezellige kerstmarkt. Zaterdag tussen 15.00 en 21.00 uur wordt deze altijd zeer sfeervolle kerstmarkt weer gehouden.

Ruim een week voor Kerstmis toveren bewoners hun huis om in kerstsfeer en verlichten hun gevels prachtig. In dit sprookjesachtige geheel passen ruim tweehonderd kraampjes met allerlei kerstproducten, kleding, delicatessen, handgemaakte accessoires, kunst, parfums, streekproducten, nieuw- en tweedehands goed, boeken, sieraden, speelgoed, kunst, antiek, curiosa, glaswerk, keramiek perfect.
Op zoek naar cadeaus, accessoires en andere hebbedingen, zult u verleid worden door de kruidige geur van Glühwein en kunt u genieten van ambachtelijke lekkernijen als appelstrudel, poffertjes en warme chocolademelk. Diverse goede doelen stands bemand door onder andere Lionsclub Tsjerk Hiddes, Rond de Tafel, Skûtsje Stad Harlingen, wijkver. ’t Noorderkwartier, Lions Harlingen & Franeker en de Topmoppies verwennen de inwendige mens met onder meer soep, broodjes worst, gehaktballen, hamburgers en shoarma!
De muzikale Kerstman, middeleeuwse danseressen van Impuls, gospelband Ichtus, percussiegroep Zeeslag en het Fluitensemble met pianobegeleiding van Marianne Goedendorp zullen hun muzikale steentje aan bijdragen ter verhoging van de sfeer op de Zoutsloter Kerstmarkt. Bovendien zullen koren als ‘De Skûmkoppen’, Shanty en Willekoar ‘De Blierbekjes’ en ‘Vocal Chain’ acte de présence geven.
De Doopsgezinde gemeente en het gebouw van de Stedelijke Muziekvereniging zijn tijdens de kerstmarkt geopend voor een versnapering, te luisteren naar diverse koren, optredens en een eventuele sanitaire stop. Ook in het speciaal voor deze dag ingerichte kerstcafé de Glühweinstube kunt u terecht voor een hapje en drankje en genieten van diverse optredens van koren met in de namiddag Wiebe & friends in kerstsfeer. Radio Stad Harlingen zal live uitzenden vanuit de Glühweinstube.
Naast een bezoek aan de Zoutsloter Kerstmarkt is een bezoekje aan het nabij gelegen monumentale centrum zeker de moeite waard. In de loop op de Grote Sluis nabij zeilschip Excelsior (tussen de Kerstmarkt en centrum) kunt u terecht voor heerlijkheden van ‘t Wad. De buitenkok heeft voorgerechten die mensen zelf boven het vuur kunnen bereiden, Hans Ditzel maakt de visliefhebber blij, Wild vleesch heeft heerlijke broodjes ‘pulled pork’ van de barbecue en de Waddenkeuken voorziet van zoetigheid. Tafels en zitgelegenheden genoeg om aan te schuiven. Al met al dus voldoende reden om zaterdag een dagje Harlingen te doen.

Mannen met harddrugs in Harlingen

Mannen met harddrugs in Harlingen: HARLINGEN – In Harlingen heeft de politie donderdagmiddag bij twee mannen uit Leeuwarden en Harlingen de harddrug amfetamine...

scheepsperikelen 3.pps

Inbraken in woningen in Fryslân

Inbraken in woningen in Fryslân: De politie onderzoekt drie inbraken in woningen in Fryslân. Al deze inbraken vonden woensdag plaats. In woningen aan...

Sieraden weg na woninginbraak bij 82-jarige inwoonster Harlingen

Sieraden weg na woninginbraak bij 82-jarige inwoonster Harlingen: HARLINGEN – Bij een woninginbraak aan de Galjoenweg in Harlingen zijn woensdag sieraden weggenomen. Een ruit is geforceerd...

13-jarige fietsster overleden bij aanrijding

13-jarige fietsster overleden bij aanrijding: Een 13-jarige fietsster uit Franeker is donderdagochtend bij een aanrijding op de Edisonstraat in haar woonplaats om het...

Herbouw schip met Achterhoeks eikenhout

Herbouw schip met Achterhoeks eikenhout: DOETINCHEM - Bij de herbouw van het expeditieschip Willem Barentsz in Harlingen worden eiken uit de Achterhoek gebruikt...

deelnemer beurs klassieke schepen 2012

Expeditieschip Willem Barentsz Postadres: Zoutsloot 94, 8861 TA HARLINGEN Bezoekadres: Nieuwe Willemskade, HARLINGEN Tel: 0652758994 Mob: 0610717179 Fax: info@dewillembarentsz.nl www.dewillembarentsz.nl   In Harlingen wordt het schip waarmee de ontdekkingsreiziger Willem Barentsz in 1596 ‘om de noord’ een weg naar China trachtte te vinden herbouwd. Barentsz en zijn mannen faalden en moesten overwinteren op Nova Zembla. Naast het schip in aanbouw is ook het bezoekerscentrum te bezichtigen.

Wij vinden het volstrekt normaal, dat vruchtbare grond, gebruikt wordt om rozen te kweken.
Dat kan dan opgaan voor Nederland, maar zeker niet voor Afrika. Een werelddeel waar voortdurend honger heerst.
De rozen, die U voor een bonusprijsje koopt, verhinderen de oplossing van een Afrikaans voedselprobleem.
Aan deze uitbuit-economie moet een einde komen. En niet alleen wat betreft de rozen.
Laat dit blijken! Stamppot met Kerst!

Inbrekers slaan slag in Harlingen en Dronrijp

Inbrekers slaan slag in Harlingen en Dronrijp: DRONRIJP/ HARLINGEN – In een woning aan de Gibbeflecht in Dronrijp is zaterdag ingebroken. Inbrekers hadden het eveneens...