DE GESCHIEDENIS VAN HARLINGEN
DE AFSLUITDIJK

De Afsluitdijk is de waterkering tussen Noord-Holland en Friesland, die het IJsselmeer afsluit van de Waddenzee. Hieraan ontleent de dam zijn naam. De Afsluitdijk is belangrijk om Nederland tegen overstromingen te beschermen.

...

De Afsluitdijk is een onderdeel van de Zuiderzeewerken. In 1927 werd begonnen met de aanleg. In 1932 werd het laatste sluitgat, de Vlieter, gesloten. Een jaar later werd de dijk opengesteld voor het wegverkeer. Op de plaats waar de Afsluitdijk werd gedicht, werd een monument opgericht, het Vlietermonument.

HARLINGEN was nu per vrachtauto vanuit Holland te bereiken. Het was nu niet meer de "Poort van Friesland", maar een transito punt geworden, dat langzaam aan economische bedrijvigheid inboette. Overslag naar kleinere schepen en de aanvoer van vee en goederen verdween, zeker toen de Tjerk Hiddesz-sluizen werden aangelegd. Vrachtschepen lieten Harlingen links liggen.
Ook voor de Harlinger visserij was het einde nabij. Haringen konden hun paai-gronden in de Zuiderzee niet meer bereiken. De Afsluitdijk was een aantal jaren bedekt met haring, tot de vis verdween. Dat gold ook voor de zalm. In de 19e en begin 20e eeuw was zalm volksvoedsel. Omgekeerd kon de paling het open water van de zee niet meer bereiken om naar de Sargassozee te zwemmen om te paaien. Het aantal palingen in het IJsselmeer daalt en moet kunstmatig worden aangevuld.
Een ecologisch systeem werd ontwricht en stort als een kaartenhuis in elkaar. De planners van de Afsluitdijk hadden hier niet bij stilgestaan en het enthousiasme in de bevolking was groot.
Dat blijkt uit de tekst op deze plaquette te zien aan de Raadhuistoren van Harlingen.