VOORSTRAAT 67

op de hoek van de straat. Impressies

Dit kruispunt van het Jacobspad en de Voorstraat fascineert me. Met wat voorstellingsvermogen passeren hier de tienduizenden. Over het water dat in vroeger tijden de Voorstraat bepaalde, over de brug en van poort tot poort.

De naam “voorstraat” verwijst naar een (water-)weg, die naar een kasteel of fort loopt. Een toegangsweg tot het Blockhuys, de dwangburcht gebouwd op het eiland tegenover de Grote Bredeplaats. Er is niets meer van over. Ook de scheepswerf, die onderdeel uit maakte van het complex is in lucht opgegaan. Ondergronds zal er nog genoeg te vinden zijn; kerkers en gangen bijvoorbeeld.

Dit was overigens het tweede Blockhuys. Het eerste, dat ten oosten van de stad lag, is door Franeker troepen aangevallen en met de grond gelijk gemaakt. Daarna werd de stad geplunderd. Dit vond plaats tijdens de “grote Friese burgeroorlog” (14e eeuw e.v.) tussen de “Schieringers” en de “Vetkopers”. Harlingen was “Vetkopers”, Franeker “Schierings”. De kern van het conflict was de botsing van oude traditionele Friese waarden met moderne opvattingen over handel en nijverheid. Friesland moest hiervoor worden opengebroken, met name naar Holland. Nu misschien vaag, maar toentertijd een strijd tussen leven en dood.

Het 2e Blockhuys was ommuurd en toegankelijk via de Havenbrug. Het omvatte ook een gevangenis met kerkers.

Tijdens opgravingen in de vorige eeuw werden in ondergrondse cellen nog geketende skeletten gevonden. Vergeten, net als de Harlinger Blockhuysen.