ATLANTIS IN DE NOORDZEE

De aarde is een waterplaneet. Ruim 70% van haar oppervlakte is bedekt met (zout) water en water is de meest verwoestende kracht, die de mensheid en de door haar opgebouwde samenleving heeft gekend.

Deze annihilatie (vernietiging) van de menselijke samenleving heeft zich een aantal malen en op verschillende plaatsenafgespeeld. Vrijwel alle kronieken en overleveringen doen verslag van een “zondvloed”.

Lemuria werd er door vernietigd, evenals Atlantis.De Bijbel beschrijft de oorzaak en gevolgen van zo’n kolossale overstroming. Ondanks deze “extinction events”, krabbelde de mens weer overeind en met de overgebleven mogelijkheden, hardware en een enkele overlever, werd de “weg naar boven” weer ingeslagen.

Met langzaam stijgende zeespiegels konden de bewoners van Doggerland nog omgaan, maar de laatste gigantische tsunami veranderde Noord-Europa dramatisch.

Kortweg: ze veroorzaakte de ondergang van Atlantis (de Doggerlandbeschaving): haar locatie, haar eeuwenoude cultuur en haar inwoners, flora en fauna verdwenen.

Atlantis was niet de enige succesvolle cultuur op aarde, maar het was de oudste, beschikte over een grote vloot en had mondiale ambities.

De bodem van de oceanen is veelal onbekend en onontgonnen. Hier verzamelt zich uiteindelijk al het afval.

Deze bodem is instabiel en regelmatig zijn “aard”verschuivingen het gevolg.

De laatste keer dat zo'n lawine plaatsvond in Noord-West Europa, was zo'n 8200 jaar geleden voor de Noorse kust. Zo'n 3500 kubieke kilometer slik, gruis, zand en klei verschoof op de zeebodem. De aardverschuivingen stopten pas na 1000 kilometer op de Atlantische zeebodem.

De hiermee gepaard gaande tsunami is tot 80 kilometer landinwaarts in Schotland aangetoond. Op de Shetland-eilanden reikte het water 20 meter boven zeeniveau.

In de Noordzee zijn de meeste overblijfselen nu met water overdekt. Voor de tsunami was de Doggerbank een eiland en de Noordzee was teruggebracht tot llanderijen, moerasgebied, rivieren en meren.

Dit was Atlantis, dat zo'n 7000 jaar geleden op zijn hoogtepunt was, tot het door “De vloed uit het Noorden” werd verzwolgen.

 Zo maar een straat in Harlingen

de Moriaanstraat (Almenum)

Na de dood van de profeet Mohammed verspreidde de Islam zich als een vloedgolf over Het Midden-Oosten, Egypte, Turkije en Noord-Afrika. Toen het Marokkaanse vorstendom viel, was de straat van Gibraltar, het enige obstakel voor de verovering van Europa.

Al snel werden de eerste troepen overgezet en Spanje en Portugal werd grotendeels islamitisch, geregeerd door Moorse vorsten. Gelukkig versloeg Karel Martel, hofmeier van het Franse vorstenhuis, de Mohammedaanse invasie en voorkwam daarmee dat onze huidige voertaal Arabisch zou zijn geweest.

Achter de Pyreneeën bleven de Moren geruime tijd oppermachtig. Hun cultuur bloeide en Arabische wetenschappers blonken uit in architectuur, wiskunde en de medische wetenschap. Dat laatste raakte ook in Noord-Europa bekend en er kwam vraag naar “Moorse” medicijnen. De middeleeuwse samenleving was grotendeels ongeletterd. Winkels, handelaren en kroegen gebruikten uithangborden om klanten te lokken. Verkopers van medicijnen gebruikten een mensenhoofd als trekpleister. Het was de afbeelding van een zwarte man, een Moor, met een tulband op. Deze moor stak zijn tong uit. Het uithangbord werd ook wel “de Gaper” genoemd. Ze zijn vrijwel allemaal uit het straatbeeld verdwenen.

Het bestaan van “

de Moriaan” als straatnaam, doet vermoeden, dat hier, op Almenum, zo'n middeleeuwse apotheek, zijn diensten heeft aangeboden. Met een “Gaper” als uithangbord natuurlijk.

22

 GESCHIEDENIS VAN HARLINGEN

MOLENSTAD

Op 18 december verscheen in de Harlinger Courant een artikel van S. Wielinga, “Harlingen als Molenstad”. Het bevatte een opsomming van de diverse soorten molens, die in en rond Harlingen hebben gestaan. De geschiedenis van windmolens in Friesland gaat niet zover terug als in andere streken van Nederland. In het jaar 1000 bezaten de heren van “Maelstede” molenrecht. “Het recht om molens te doen oprichten en te verpachten.”

In Harlingen wordt in 1566 een molen verkocht. Op een oude plattegrond van Harlingen en getekend door Jacob van Deventer, staan twee molens vermeld. Ook op een kaart van omstreeks 1581 worden twee molens weergegeven. Een stond op de hoek van de Schritzen en de Spekmarkt, de Zuidermolen, de andere staat aangegeven op de hoek van het Noordijs en de Rommelhaven. Deze molen zou hier al in 1543 hebben gestaan.

Op latere plattegronden zijn de molens uit de binnenstad verdwenen, waarschijnlijk i.v.m. de windvang door de omringende bebouwing. De activiteit verplaatste zich vooral naar de Trekvaart en de Bolswardervaart.

In totaal hebben er in Harlingen en directe omgeving

63 molens van verschillende types gestaan; waar onder15 zaagmolens, 13 watermolens en 10 korenmolens.

Een aantal molens brandt af en de rest wordt gesloopt.

In 1943 wordt begonnen met de afbraak van de “Bazuin” aan de Noorder Ringmuur. In 1944 is het totale “molenpark” verdwenen. De restanten verkocht.

Leuk

Opmerking plaatsen

 DE GESCHIEDENIS VAN HARLINGEN

DE ZOUTKETEN

Tot de 18e eeuw was geraffineerd zout een belangrijk exportartikel van Harlingen. In Scandinavië en de landen rondom de Oostzee was geen grootschalige zoutproductie en daarom moest het worden geïmporteerd. Zout was een veel gevraagd artikel en in sommige periodes in de geschiedenis werden soldaten in zout uitbetaald (soldij).
Het te raffineren (zoutzieden) ruwe zout kwam uit Spanje en Portugal, later ook uit Engeland. Turf en zeewater werden voor het zoutzieden gebruikt. Beide werden met schuiten aangevoerd bij de zoutketen. In de keet stond op een bakstenen gewelf stond een zoutpan. Deze was 10 meter breed en 20 meter lang, met een opstaande rand van zo'n 60 centimeter hoog. Tot de 19e eeuw werden ze van lood vervaardigd, daarna van gietijzer. Het ruwe zout werd vermengd met zeewater, het turfvuur zorgde ervoor dat het mengsel ging koken. In het ruwe zout zat veel verontreiniging. De keetknechten goten regelmatig ossenbloed in het vocht, dat de verontreiniging bond. Dezoutmassa werd daarna afgeroomd. Uiteindelijk was al het zout uitgekristalliseerd en werd het in manden geschept. Zowel mannen als vrouwen werkten in de keten. Deze vrouwen droegen broeken en sjouwden zakken van 100 pond. Het werk was ook zo zwaar omdat men voortdurend in een warme omgeving moes werken met een hoge luchtvochtigheid. Aan het hoofd van een zoutkeet stond een keetbaas. Hij “las” het zout en bepaalde het juiste moment om het zout uit de pan te halen.
In de achttiende eeuw gingen de zoutketen in Harlingen steeds meer voor de binnenlandse markt werken. In 1784 waren er in Friesland nog 22 zoutketen, waarvan 8 in Harlingen. Plaatselijk namen leerlooierijen, zeepzieders en aardewerkfabrieken zout af. Halverwege de 19e eeuw waren er nog vier zoutketen in Harlingen, die moeite hadden het hoofd boven water te houden.
Maar toen aan het begin van de 20ste eeuw bij Boekelo zout werd aangeboord en er een moderne fabriek verrees, betekende dit het einde voor de zoutketen, ook die in Harlingen. De laatste keten stonden aan de Zoutsloot en zijn allen verdwenen.

Leuk

Opmerking plaatsen

 DE GESCHIEDENIS VAN HARLINGEN (regio)

KLOOSTERS MET DE GROND GELIJK GEMAAKT

Er is weinig gewetenswroeging over het feit dat Friesland, nadat het in 1576 voor Willem van Oranje en de Reformatie, korte metten maakte met het rijke kloosterleven in deze regio. Ook al zou Friesland er nooit zo uit hebben gezien, zonder de inspanningen van de talloze kloosterlingen. Onverklaarbaar was deze ongebreidelde vernielzucht echter niet. Er werd met afgunst gekeken naar de rijke abdijen, zo...als Ludinga bij Harlingen en Bloemkamp bij Bolsward, die tezamen een derde van de Friese landerijen bezaten. Tegelijkertijd deden vele verhalen de ronde over de losbandigheid binnen de kloostermuren.
Toch waren het de monniken geweest, die het Friese land ontgonnen en bedijkt hadden. Bloemkamp bij Bolsward was 1 der grootste kloosters, van de 50, die de cisterciënzers (de “schiere" monniken) in Friesland stichtten. “Bij voorkeur daar waar het woest en ledig was.”. Van Bloemkamp restten louter brokstukken, die bij de oude kloosterterp zijn gevonden. Ludinga is geheel verdwenen, de terp afgegraven. Dat was in de 14e eeuw wel anders. Bloemkamp, en ook Ludinga-klooster, speelden een belangrijke rol in de strijd tussen de “Schieringers” (traditioneel) en de “Vetkopers” (economische expansie). In 1535 was Bloemkamp groot nieuws, toen militante wederdopers het klooster bezetten. Stadhouder, voor Spanje, George Schenck van Toutenburg rukte met een leger uit en sloeg de opstand bloedig neer. Na de verovering van het klooster werden tientallen opstandelingen opgehangen, onthoofd of verdronken.
Wat er van het rijke kloosterleven van Bloemkamp rest is het rekenboek van de laatste abt, Thomas van Groningen, een afschrift in het Latijn van diens kronieken van Bloemkamp en zijn zegel. Het illustreert de rijkdom van weleer, zeker in combinatie met de schat aan bronzen voorwerpen, gevonden bij het vrouwenklooster Nijeklooster.
Onlangs is een kleine groep Cisterciënzer monniken teruggekeerd en heeft zich op het waddeneiland Schiermonnikoog gevestigd.

Leuk

Opmerking plaatsen

 ATLANTIS IN DE NOORDZEE?

In twee van de dialogen van Plato, die ons zijn overgebleven, beschrijft de Griekse filosoof Atlantis, de fenomenale beschaving, die buiten de Pilaren van Hercules lag (Gibraltar – Marokko). Atlantis, dat bestuurd werd door filosofen, dat een hoogwaardige samenleving kende en de wereldheerschappij nastreefde. Athene riep hun militaire macht een halt toe. Kort daarna werd Atlantis in het tijdsbestek van 24 uur door de golven verzwolgen.

Veel van de legendes in onze geschiedenis, kennen het verhaal van de ondergang en het verdwijnen van “mythische” culturen. Sommige door een bombardement van ruimtepuin (Sodom en Gomorrah) en velen door catastrofale overstromingen (Soemerie, Genesis, Popul Vuh). Weer anderen zijn aan het zicht ontrokken (Shambala, El Dorado en het Paradijs).

Na de Zondvloed uit de Bijbel, trekt Plato's beschrijving van Atlantis al honderden jaren een enorme belangstelling. Je kunt er gemakkelijk een bibliotheek mee vullen.

Waar Atlantis heeft gelegen wordt meer betwist, dan het daadwerkelijke bestaan van deze pre-historische supermacht.

Atlantis zou het eiland Santorini zijn geweest *een ontplofte vulkaan in de Middellandse zee (een caldera). Dit is echter in strijd met de bewering door Plato,, dat Atlantis buiten de Middellandse zee lag. De Azoren misschien?

Studie van Graham Hancock heeft aangetoond, dat er een keten is van beschavingen en culturen, waarvan velen onder water zijn verdwenen. Sommigen langzaam (Zwarte Zee), sommigen door een kolossale tsunami (Dworka, de stad van Krisjna en de noordkust van Kreta.) De zeebodem is bezaaid met ruines, monumenten en menselijke producten (een kam, vishaken, kano's, restanten van monumenten en speren).

Een overkomst van al deze mysteries is, dat ze zich allemaal tussen 12.000 en 8000 jaar geleden hebben voltrokken. Dit markeert ook het einde van de laatste ijstijd,

Terwijl het noordelijk halfrond snel opwarmde, kregen de menselijke bewoners van Frankrijk en Belgie de ruimte en trokken ze naar een Noord-Europa, dat er totaal anders uitzag, dan heden ten dage.

Veel water was opgeslagen in het zee-ijs en de gletsjers. De zeespiegel en bijgevolg ook de binnenwateren waren, wereldwijd tot wel 200 meter lager.

De Noordzee was een drooggevallen gebied, waar eerst steentijdjagers mammoeten en edelherten bejaagden, maar waar ze zich langzaam permanent vestigden en een cultuur tot bloei kwam. Tot op heden worden er fossiele resten opgevist. Onlangs nog trof een visser de slagtand van een bosolifant in zijn netten aan.

Atlantis was een volk van krijgers, handelaren en meester-scheepbouwers en zij bouwden de tempel voor Poseidon op een cirkelvormig eiland, doorsneden door kaarsrechte en cirkelvormige grachten.

De afgelopen jaren heeft de zoektocht naar Atlantis een wereldwijd karakter gekregen. Zo kwam ook de Noordzee in beeld als mogelijke locatie.

Er zijn een aantal pre's. De Noordzee ligt buiten de zuilen van Hercules, de Doggersbank zou de plaats van de tempel kunnen zijn en de vorm komt vrijwel overeen.

Wat ook in het voordeel van de Noordzee pleit is het tijdstip van ondergang van de Noordzee-beschaving: 6/9000 jaar geleden. Plato zegt dat het verhaal al oud was, toen Solon het in Egypte hoorde. Het had zich 9000 jaar geleden afgespeeld toen Plato het opschreef. En het Noordzee gebied kende olifanten, die volgens Plato inheems waren aan Atlantis.

Mocht Atlantis, als 1 van de verdwenen culturen, hebben bestaan, en recent wereldwijd onderzoek wijst daarop, dan is de Noordzee-cultuur (“Doggerland”) een kandidaat, die eruit springt. Archeologisch onderzoek heeft aangetoond dat de Noordzee bewoond is geweest voordat het door het stijgende zeewater werd verzwolgen.

Ik durf daarom te stellen, dat de Engelse, Schotse, Scandinavische, Deense. Duitse en Fries-Nederlandse kust zijn bevolkt door overlevenden van Atlantis, die gevlucht zijn voor de overstroming van het “Doggerland”. Dit zou betekenen dat de Friezen, net als de Britten, de Denen en de Noren afstammen van de oude bewoners van Atlantis (Doggerland). Overeenkomsten in DNA, de taal en cultuur wijzen op een gemeenschappelijke afkomst.

Leuk

Opmerking plaatsen

 NEDERLAND ZONDER DE DIJKEN