VaarWater app: wereldprimeur met verkeersmodel Amsterdamse grachten
Waternet heeft een update van de VaarWater app beschikbaar gemaakt, waarmee realtime de verkeersdrukte op de Amsterdamse grachten te zien is. In samenwerking met TNO werden 17 meetpunten op de grachten geplaatst, die de informatie naar de navigatie-app stuurt. Het is voor het eerst in de wereld dat een dergelijk platform op het water beschikbaar komt. De app, ontworpen en ontwikkeld door Tam Tam Mobile, won afgelopen donderdag de award voor Best Mobile Consumer Platform bij de Mobile Media & Marketing Awards.
Drukste waterwegen van EuropaDe grachtengordel van Amsterdam is werelderfgoed en tegelijk een van de drukste waterwegen van Europa: het aantal boten op de grachten is in de afgelopen tien jaar verdubbeld naar meer dan 19.000 stuks. Daarnaast vervoeren rondvaartboten meer dan 3 miljoen passagiers per jaar. De app helpt gebruikers aan praktische navigatie, maakt het verkeersmodel steeds preciezer door anonieme input van gebruikers en biedt voor Waternet de oplossing om het verkeer beter over de 150 km grachten te helpen spreiden.
Koppeling echte wereld met digitaalMet de app kunnen gebruikers op het water navigeren in Amsterdam en omgeving, waarbij de drukte in de grachten zichtbaar is via verschillende kleuren. Op basis van het eigen profiel kunnen gebruikers zien of hun boot onder de 362 bruggen in Amsterdam door kan. Via het dashboard, zo ontworpen dat het goed zichtbaar is in de zon, hebben gebruikers toegang tot de unieke boei-tot-boei navigatie, het actuele weer via Buienradar, meldingen van de waterbeheerders en eigen gegevens, zoals snelheid. De app biedt ook 1400 interessante locaties en een vaarlogboek, waarin vaartochten, snelheid, afstand en benzineverbruik bijgehouden worden. Via een koppeling met Facebook kunnen vrienden elkaar op het water ontmoeten en routes delen.
Doorns bezoek aan Harlingen: DOORN Een uitgebreide delegatie uit Doorn heeft vorige week een bezoek aan Harlingen. Daar werd aan directeur Hugo...
Dat voorspelt de Franse weerzender Météo. Het zou de koudste zomer sinds 1816 worden. Vooral onze buurlanden en de landen in het zuiden van Europa krijgen het hard te verduren. Volgens Météo wordt het koud en nat in onder andere Spanje, Frankrijk, Portugal, Duitsland en Oostenrijk.
1816 was niet alleen het jaar ‘zonder zomer’. Het jaar ging de geschiedenis in als ‘jaar van de armoede’. De gemiddelde zomertemperatuur zakte toen wereldwijd met 0,4 tot 0,7 graden. Dat zorgde voor mislukte oogsten en bijgevolg voedseltekorten in onder meer Frankrijk, Engeland, Ierland, de Verenigde Staten en Canada.
Na de eerste vijf koude maanden van 2013 is de kans dus groot dat een ongewoon regenachtige en sombere zomer zal volgen. Toch nog een beetje goed nieuws: september en oktober worden droger en warmer, aldus France Météo. (AVE)
VVD stelt vragen over 'veerbootoorlog': GRONINGEN/HARLINGEN - Het Groningse VVD-Kamerlid Betty de Boer heeft samen met haar partijgenote Aukje de Vries schriftelijke vragen...
Kapitein Boers gaf toestemming dat de luchtafweerbemanning in de kazematten
dekking zochten. Vrijwilligers demonteerden het luchtafweerkanon en brachten
deze in veiligheid. Nadat ze twee hadden binnengebracht, kwamen ze te laat voor
een derde, deze was reeds door een granaat volledig vernield.
Rond 18.00 uur werd een Duitse verkenning ingezet met in hun kielzog
stoottroepen op fietsen. Als dekking werd een constante regen van artillerie
afgegeven op Kornwerderzand. Hierbij werd bij kazemat VI (6) het luik van een
schietgat losgeblazen dat op de loop van het 5 cm kanon viel. Onder hevig vuur
wist soldaat W. Pronk het aan de buitenzijde kazemat VI. weer los te wrikken en keerde
ongedeerd terug in de kazemat. Kapitein Boers gaf nog steeds geen order tot
vuren, maar wachtte tot de Duitsers op 800 meter genaderd waren en liet toen het
vuur openen.
Eén van de twee kanon schietgaten van Kazemat
VI
Het effect was overweldigend. De Duitse troepen lieten zich van hun fietsen
vallen en zochten op de naakte dijk dekking in een greppel, anderen renden naar
de andere kant van de dijk. Deze werden onder vuur genomen door kazemat II (2).
Tijdens de chaotische terugvlucht bleven de granaten en mitrailleurkogels door
de Duitse aanvallers snijden. Om 19.20 uur werd het Nederlandse vuur gestaakt.
Tijdens deze aanval zouden vele gewonden zijn gevallen aan Duitse zijde,
waaronder drie doden. Aan Nederlandse zijde vielen geen slachtoffers. Onder de
duisternis trokken de laatste Duitsers zich terug. Er volgde die dag geen
verdere aanval meer. De stemming in de kazematten van Kornwerderzand was
euforisch en een ieder was in een overwinningsroes. De bemanning wist dat
Kornwerderzand een onneembare vesting was en kapitein Boers dacht zelfs aan een
tegenaanval.
Moordend vuur landt tussen de Duitsers.
Let op de
voorste Duitse soldaat. Deze draagt geen helm, maar draagt
boven zijn 98K
geweer een 70-cm afstandmeter (Entfernungsmesser)
om het artillerievuur te
leiden.
(hieronder is een zelfde afstandmeter te zien in een museum bij
Omaha Beach)
14 mei 1940, de marine komt
helpen
Kapitein Boers schreef in zijn dagboek op 14 mei om 06.30 uur: ‘Onderdelen
en luchtafweer gevraagd. Voorgesteld om door een landing in Noord-Friesland met
een flinke macht Friesland te zuiveren.’
De Duitsers graven hun artillerie in de
IJsselmeerdijk
Na de positief uitgevallen verdediging van de 13de mei werd Boers
strijdlustig. Vanwege de optimistische radioberichten dacht hij dat in heel
Nederland het leger de Duitsers wisten tegen te houden. Uit
veiligheidsoverwegingen werd op de radio niet gerept over de zwakte van andere
stellingen en de slechte bewapening. Onwetendheid over de echte gang van zaken
zal bij Boers meegespeeld hebben om aan een tegenaanval te denken. Er zouden ook
geen gevraagde onderdelen ter versterking komen naar Kornwerderzand. Wat wel
kwam was, rond de klok van 08.00 uur, een hervatting van Duitse artillerie.
Het communicatiesysteem in kazemat IV,
een
spreekbuis die de observatiekoepel en de mitrailleurpost verbond
(met de rode
hendel), of apart met de commandant.
In overleg tussen kapitein Boers en schout bij nacht Jolles op 13 mei was
overeengekomen dat er iets tegen de Duitse beschietingen moest gebeuren. Vanuit
Den Helder werd Hr.Ms. Johan Maurits van Nassau de Waddenzee opgestuurd.
Daar dit een gevaarlijke inzet was (er was kans dat het schip opgemerkt zou
worden door Duitse vliegtuigen en als een rat in de val zou zitten) vroeg Jolles
om hulp. Die hulp moest komen van de Britten in de vorm van de Valorous,
een torpedobootjager uitgerust met veel luchtafweer. Maar de commandant van dit
schip had geen zin in dit avontuur en verlegde haar koers in de Texelstroom, en
koerste op Engeland aan. De Johan Maurits van Nassau ging voor anker in
de ‘Doove Balg’.
De positie van Hr.Ms. Johan Maurits van
Nassau in de 'Doove Balg'.
Rond de klok van 09.00 uur verzocht kapitein Boers aan Den Helder het vuur te
openen vanaf de Johan Maurits van Nassau . Enkele minuten later kwamen de
eerste granaten uit de 15cm kanonnen naar Kornwerderzand. Ze sloegen voor de
kust in zee. Na enkele correcties, doorgegeven via de waarnemers luitenant Ham
(links van de dijk) en luitenant IJzereef (rechts van de dijk), kwamen de
granaten perfect op hun doel terecht. Na ruim honderd schoten werd de dreiging
van Duitse vliegtuigen te groot en werd het anker gelicht en vertrok de Johan
Maurits van Nassau richting Den Helder. Hier kwam ze onder een bombardement
te liggen, maar ze liep geen schade op (dat gebeurde wel later toen ze trachtte
naar Engeland te ontsnappen en gebombardeerd werd en zonk ter hoogte van
Callantsoog).
De Hr.Ms. Johan Maurits van
Nassau
Hieronder het gedenkteken bij Kornwerderzand met de namen van
de
omgekomen bemanningsleden bij Callantsoog
Het goed geplaatste vuur van de Johan Maurits van Nassau bracht de
Duitse artillerie tot zwijgen. De Duitsers hebben pas op de dag van capitulatie
ontdekt dat hun artillerie uitgeschakeld was door het geschut van een
marineschip. Daar de artillerie nu uitgeschakeld was en geen dekkingsvuur meer
kon geven werd er geen nieuwe aanval op Kornwerderzand ondernomen. Er kwamen nog
wel enkele Stuka’s die een aanval waagden maar van een tweede afzagen. Tijdens
de aanval door de Junkers duikbommenwerpers werd een kazemat uit de tweede linie
(de groep kazematten na de spuisluizen) getroffen waarbij een stuk beton werd
weggeslagen. Ook de commandopost in kazemat IV werd bijna geraakt, maar meer dan
een zware trilling bracht de bom niet teweeg.
De voorgenomen aanval van 15.50 uur werd door de Duitsers afgelast. Generaal
Feldt besloot één regiment, het 21ste Kavallerie Regiment, één batterij
artillerie en het 88mm
Flak kanon achter te laten en de rest te verplaatsten naar Stavoren
of Lemmer. Vandaar uit zou men trachtten toch een oversteek te maken op
Noord-Holland